Menu Sluit
Nu werken, straks wonen in Holmkwartier?

Nu werken, straks wonen in Holmkwartier?

3 okt. 2023
Al sinds de opening in 1975 werkt Jeanne de Waart in verpleeghuis Bornholm. Jarenlang was ze verzorgende, sinds 2021 is ze agogisch medewerker – zelf noemt ze zich liever gastvrouw. Jeanne is enthousiast over de bouw van de nieuwe zorgwoningen en ziet zichzelf wel wonen in een van de appartementen die straks in Holmkwartier verrijzen.

Jeanne weet nog goed hoe het voor haar allemaal begon. Na haar opleiding en stage in Haarlem kon ze in het gloednieuwe verpleeghuis aan de rand van Hoofddorp aan de slag. “Tijdens de officiële opening mocht ik – met mijn tweedejaars speldje op – gasten uit het Deense Bornholm welkom heten. Dat was een hele eer. Ik heb er nog een foto van.”

Jeanne

Liefde voor de ouderenzorg

Al jaren is Jeanne trouw aan verpleeghuis Bornholm. Of ze nooit van werkplek wilde veranderen? “Ik heb de ouderenzorg al op jonge leeftijd in mijn hart gesloten. En dan gaat het mij niet om de dagelijkse zorg van wassen en aankleden. Het gaat mij om dat stukje aandacht waar mensen zo naar verlangen. Als ik iemand alleen zie zitten in de gang en ik loop langs, dan vraag ik altijd of ik iets voor iemand kan betekenen. Alleen een praatje doet mensen al goed.”

Behalve liefde voor haar vak en voor de ouderenzorg speelde ook de thuissituatie mee om bij verpleeghuis Bornholm te blijven werken: “Toen de kinderen geboren werden, was het wel fijn dat ik zo dichtbij woonde. Ik woon hier maar een paar straten vandaan.”

Op en top gastvrij

Sinds 2021 vervult Jeanne de functie van agogisch medewerker dan wel gastvrouw. In die rol is ze druk bezig om mensen van binnen en buiten nog meer bij verpleeghuis Bornholm te betrekken. “Ik begeleid nieuwe medewerkers, zorg dat studenten in ons huis klinische lessen kunnen volgen en let erop dat nieuwe bewoners een warm welkomstkaartje op hun nachtkastje vinden.”

“Verder zoek ik ook sponsors voor de extra’s op de afdelingen. Ik ben nu bezig met een sponsor die het mogelijk maakt om de gangen rond de afdelingen in de laagbouw op te knappen. Natuurlijk gaan deze gebouwen over drie jaar plat, maar dat wil niet zeggen dat mensen drie jaar lang geen recht hebben op een fijne omgeving. Dus daar gaan we wat aan doen.”

Jeanne

Eiland in de woonwijk

Jeanne zou het fijn vinden als ook de wijk straks betrokken raakt bij Holmkwartier: “Toen ik hier in de jaren ’70 kwam, lag verpleeghuis Bornholm als een eiland tussen de weilanden. Ondanks de komst van vele woningen eromheen bleef het door de jaren een los stukje Bornholm. Soms zag je wel eens iemand zijn hondje uitlaten, maar voor de rest gebeurde er niets.”

“Met de Holmtuin is dat gelukkig al wat veranderd. Op de woensdagmiddagen is het een komen en gaan van opa’s, oma’s, ouders en kinderen. Onze bewoners zitten dan achter het raam te genieten. En ook met de winkeltjes en herfst- en lentemarkten trekken we de wijkbewoners al meer naar binnen.”

Oog voor elkaar

Maar volgens Jeanne kan het nog beter: “Holmkwartier moet echt een plek zijn voor alle Bornholmers. Zoals ik het begreep, komen er straks bijvoorbeeld praktijkplekken voor behandelaren zoals fysiotherapeuten. Daarvan kunnen niet alleen bewoners uit Holmkwartier gebruikmaken maar ook bewoners uit de hele wijk. Zo heb je meer kans op mooie ontmoetingen.”

Jeanne vindt het goed nieuws dat er naast woningen voor intensieve zorg ook reguliere woningen worden gebouwd op de plek waar nu het verpleeghuis staat. “Ik hoop dat hier mensen komen te wonen die graag iets over hebben voor een ander. Vanwege de Wet zorg en dwang krijgen we straks een opendeurenbeleid, ook voor mensen met dementie. Dan kan het heel soms gebeuren dat je een bewoner met dementie op straat tegenkomt. Het zou mooi zijn dat mensen dan even met de bewoner meelopen.” 

Jeanne verwacht dat de bouw van reguliere woningen direct naast de woningen voor intensieve zorg ook zorgt voor de groei in het aantal vrijwilligers.

Eigen plekje

Met bijna vijftig jaar op de werkteller is Jeanne bijna toe aan haar pensioen. Nu ze de plannen voor Holmkwartier heeft gezien, kan ze zich best voorstellen dat ze straks naar een van de reguliere appartementen verhuist. 

“We wonen nu in een straat waar we vrijwel allemaal met zijn tweeën in een te grote eengezinswoning wonen. Omdat er maar weinig aanbod van appartementen in de wijk is, blijft iedereen daar zitten. Met Holmkwartier kun je straks wél voor een appartement in Bornholm kiezen. Ik zou het fantastisch vinden om hier mijn eigen plekje te hebben.”